Τα Τίρανα είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Αλβανίας. Έγιναν πρωτεύουσα της Αλβανίας το 1920 και τότε είχαν καταγραφεί 244.200 κάτοικοι. Η πόλη διαθέτει πολλά δημόσια ιδρύματα και δημόσια και ιδιωτικά πανεπιστήμια, ενώ αποτελεί και το κέντρο της πολιτικής, οικονομικής και πολιτιστικής ζωής της χώρας.
Το Δυρράχιο είναι η δεύτερη μεγαλύτερη πόλη και το κυριότερο λιμάνι της Αλβανίας. Βρίσκεται στις ακτές της κεντρικής Αλβανίας, περίπου 33 χιλιόμετρα δυτικά της πρωτεύουσας Τίρανα. Είναι μια από τις αρχαιότερες και οικονομικά σημαντικότερες πόλεις της Αλβανίας. Βρίσκεται σε ένα από τα στενότερα σημεία της Αδριατικής Θάλασσας, απέναντι από τα Ιταλικά λιμάνια του Μπάρι (σε απόσταση 300 χλμ.) και του Μπρίντιζι (σε απόσταση 200 χλμ.). Το Δυρράχιο ιδρύθηκε τον 7ο αιώνα π. Χ. από Έλληνες αποίκους, συγκεκριμένα από την Κόρινθο και την Κέρκυρα με το όνομα Επίδαμνος, Κατοικείται συνεχώς επί 2.700 χρόνια και είναι μια από τις αρχαιότερες πόλεις της Αλβανίας. Υπήρξε πρωτεύουσα της Αλβανίας από τις 7 Μαρτίου 1914 μέχρι τις 11 Φεβρουαρίου 1920, επί της βασιλείας του Γουλιέλμου της Αλβανίας στο Πριγκιπάτο της Αλβανίας.
Η Σκόδρα, είναι πόλη της βορειοδυτικής Αλβανίας και έδρα του ομώνυμου νομού. Αποτελεί ένα από τα αρχαιότερα και ιστορικότερα μέρη της Αλβανίας, καθώς και σημαντικό πολιτιστικό και οικονομικό κέντρο. Η σημασία της αυξάνεται από τη Λίμνη Σκόδρας στα δυτικά της πόλης -τη μεγαλύτερη στα Δυτικά Βαλκάνια- που χωρίζει την Αλβανία από το Μαυροβούνιο.
Το Κότορ είναι μια παραθαλάσσια πόλη του Μαυροβουνίου. Το παλαιό Μεσογειακό λιμάνι του Κότορ είναι περικυκλωμένο από ένα τείχος, το οποίο ανοικοδομήθηκε από τη Γαληνοτάτη Δημοκρατία της Βενετίας. Οι ενετικές επιρροές φαίνονται στην αρχιτεκτονική της πόλης. Ο κόλπος του Κότορ, ορισμένες φορές καλείται ως το νοτιότερο φιόρδ της Ευρώπης .Η φυσική πολιτιστική-περιοχή του Κότορ είναι μέρος των Μνημείων Παγκόσμιας Κληρονομιάς της UNESCO.
Το Ντουμπρόβνικ είναι η ομορφότερη μεσαιωνική πόλη της Κροατίας. Για αιώνες ήταν, μετά τη Βενετία, το σημαντικότερο λιμάνι των Βενετών στην Αδριατική και σήμερα ένα δημοφιλές τουριστικό κέντρο. Η πόλη διαθέτει δικό της αεροδρόμιο. Η παλαιά πόλη του Ντουμπρόβνικ έχει ανακηρυχθεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO από το 1979.
Το Σπλιτ είναι η πόλη της Δαλματίας στην Κροατία. Είναι το δεύτερο σημαντικότερο λιμάνι της Κροατίας. Η πόλη είναι βιομηχανικό και ναυπηγικό κέντρο και πολυσύχναστο τουριστικό θέρετρο. Η πόλη ιδρύθηκε κατά την αρχαιότητα ως ελληνική αποικία με την ονομασία Ασπάλαθος.
Η Ζάνταρ είναι παραλιακή πόλη και λιμάνι της Κροατίας, η οποία βρίσκεται βόρεια του Σπλιτ και νότια της Ριέκα.Η πόλη κατοικείται από τον 7ο αιώνα π. Χ. με το όνομα Ζαντέρ (Jader). Αργότερα αναφέρεται με το ελληνικό όνομα Ιδάσσα, ενώ στα ρωμαϊκά χρόνια είχε το όνομα Ζαντέρα (Jadera) και αργότερα Ντιαντόρα (Diadora). Κατά τη διάρκεια του Μεσαίωνα ονομαζόταν Ζάρα.Η παλαιά πόλη είναι χτισμένη σε μια χερσόνησο, η οποία περιβάλλεται από τείχος και είναι πλήρως οικοδομημένη με μικρά δρομάκια και τριώροφα-τετραώροφα κτίρια, με τυπική αρχιτεκτονική μεσαιωνικών πόλεων. Σήμερα αυτό το μέρος της πόλης δεν είναι προσβάσιμο με αυτοκίνητο. Το σύγχρονο Ζάνταρ εκτείνεται αρκετά και στις δύο πλευρές της παραλίας και το 2011 είχε πληθυσμό 75.082 κατοίκων.
Οι λίμνες Πλίτβιτσε αποτελούν ένα σημείο μοναδικής ομορφιάς, που θα πρέπει κανείς να επισκεφθεί σε περίπτωση που βρεθεί στην Κροατία. Οι 16 λίμνες, οι καταρράκτες και οι σπηλιές που έχουν σχηματιστεί με το πέρασμα του χρόνου, συνθέτουν ένα μαγευτικό τοπίο, στο οποίο ένας περίπατος φαντάζει με ιδανική εξόρμηση στη φύση.Το Εθνικό πάρκο λιμνών του Πλίτβιτσε ιδρύθηκε το 1949 και έχει έκταση 296,85 χλμ². Από το 1979 αποτελεί μνημείο παγκόσμιας κληρονομιάς της UNESCO, με τους ετήσιους επισκέπτες να φτάνουν το ένα εκατομμύριο. Η χλωρίδα της περιοχής μοιάζει αρκετά με την Ελληνική. Ωστόσο, πολλά από τα σημεία του Εθνικού Πάρκου θυμίζουν Αλπικό τοπίο. Αξίζει να αναφερθεί ότι στην περιοχή ζει μεγάλος αριθμός πτηνών και ζώων, αρκετά από τα οποία αποτελούν είδη υπό εξαφάνιση.Το εντυπωσιακό στοιχείο είναι το γεγονός ότι οι 16 διαφορετικές λίμνες βρίσκονται σχεδόν όλες σε διαφορετικά επίπεδα και επικοινωνούν μεταξύ τους είτε με καταρράκτες, είτε υπόγεια. Αποτέλεσμα αυτής της “φυσικής σύνθεσης” είναι η δημιουργία ενός πραγματικά μαγευτικού τοπίου, που συνδυάζει λίμνες, καταρράκτες, σπηλιές και βουνά.
Η Λιουμπλιάνα είναι πρωτεύουσα της Σλοβενίας και βρίσκεται στο κεντρικό τμήμα της χώρας, με υψόμετρο 295 μέτρων. Έχει έκταση 163,76 τετραγωνικά χιλιόμετρα και πληθυσμό 295.504 κατοίκους[4] (εκτίμηση 2020) ενώ το πολεοδομικό συγκρότημα της Λιουμπλιάνας φτάνει τους 381.756 κατοίκους. Η πόλη παλαιότερα ήταν γνωστή με τη γερμανική ονομασία Λάιμπαχ (Laibach). Η περιοχή κατοικείται από τα προϊστορικά χρόνια: οι παλαιότεροι γνωστοί οικισμοί χρονολογούνται από την Εποχή του Χαλκού.Το 15 μ. Χ. ιδρύθηκε ο ρωμαϊκός οικισμός Emona («Ἤμονα» ή «Ἠμῶνα», κατά δύο συγγραφείς της ύστερης αρχαιότητας)ο οποίος καταστράφηκε το 452 μ. Χ. από τους Ούννους με αρχηγό τον Αττίλα.
Στη λίμνη Μπλεντ , είναι εντυπωσιακό το μικρό σλοβενικό νησάκι, που βρίσκεται στο κέντρο σχεδόν της λίμνης. Το νησάκι φιλοξενεί την εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου,
η οποία είναι κατασκευασμένη τον 17ο αι. π. Χ. και διαθέτει τοιχογραφίες με τη ζωή της Παναγίας τον 15ο αι. π. Χ.
Το Βελιγράδι είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της Σερβίας. Βρίσκεται στη συμβολή των ποταμών Σάβου και Δούναβη, εκεί όπου η πεδιάδα της Παννονίας συναντά τα Βαλκάνια. Η κυρίως πόλη έχει πληθυσμό 1,23 εκατομμύρια. Ένας από τους σημαντικότερους προϊστορικούς πολιτισμούς της Ευρώπης, ο Πολιτισμός Βίντσα, αναπτύχθηκε στην περιοχή του Βελιγραδίου την 6η χιλιετία π. Χ. Στην αρχαιότητα κατοίκησαν την περιοχή Θρακο-Δάκες και μετά το 279 π. Χ. την πόλη κατέλαβαν οι Κέλτες, ονομάζοντάς τη Σιγγίδουνον. Καταλήφθηκε από τους Ρωμαίους επί της βασιλείας του Αυγούστου και απέκτησε δικαιώματα πόλης στα μέσα του 2ου αιώνα. Εποικίσθηκε από τους Σλάβους τη δεκαετία του 520. Το Βελιγράδι ξαναέγινε πρωτεύουσα της Σερβίας το 1841. Το Βόρειο Βελιγράδι παρέμεινε η νοτιότερη κτήση των Αψβούργων μέχρι το 1918, οπότε η πόλη επανενώθηκε. Ως στρατηγική θέση, η πόλη αποτέλεσε πεδίο μάχης σε 115 πολέμους και ισοπεδώθηκε 44 φορές. Το Βελιγράδι ήταν πρωτεύουσα της Γιουγκοσλαβίας (σε διάφορες μορφές διακυβέρνησης) από την ίδρυσή της το 1918 μέχρι την τελική της διάλυση το 2006.